Λαμβάνω την ευκαιρία που μου δίνει το γιορτινό κλίμα των άγιων αυτών ημερών για να γράψω για ένα σχετικά ξεχασμένο χριστουγεννιάτικο έθιμο της πατρίδας μας. Τα έθιμα, οι παραδόσεις είναι το DNA του Έλληνα. Χωρίς αυτά, τη θρησκεία μας και τη γλώσσα μας, οι Έλληνες δεν είμαστε τίποτα. Θα θυμίσω τα λόγια του Harry Kissinger για την Ελλάδα και τους Έλληνες:
"Πάρτε από τους Έλληνες την καθημερινότητά τους και θα βρεθούν ξαφνικά χωρίς γλώσσα αν τους λείψει η θρησκεία."
Στους Χοντροπόντους της ορεινής Αρκαδίας ο Παπά Θανάσης ο Βαρέλας είναι το πιο αγαπητό πρόσωπο της μικρής κοινότητας. Ασκητική φυσιογνωμία αφιερώθηκε στα Θεία από μικρή ηλικία.
"Η επαρχία έχει ερημώσει" μου λέει. Στο προαύλιο της εκκλησίας πέντε αγοράκια παίζουν ποδόσφαιρο. Ο Παπά Θανάσης εκτελεί και χρέη δασκάλου, γυμναστή αλλά και… μπέιμπι σιτερ! "Όλοι πάνε στα χωράφια από το πρωί ως το απόγευμα. Τι να κάνουν; Μου αφήνουν τα παιδιά τους, βοηθάω και εγώ. Δεν ζητάω τίποτα, το χαμόγελο των παιδιών είναι η μεγαλύτερή μου ανταμοιβή"
Ο Παπά Θανάσης φωνάζει τα παιδιά να μαζευτούν. Τους λέει ότι θα παίξουν μακριά γαϊδούρα. Ο Παπά Θανάσης κάθεται κεφάλι. Είναι δάσκαλος, μέντορας αλλά και φίλος των παιδιών. Εκτός από τα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη τους μαθαίνει και τις παραδόσεις του τόπου αλλά και τους απασχολεί με διάφορες άλλες αθλητικές δραστηριότητες.
"Ελληνορωμαϊκή πάλη" μου λέει "τα πλακώνω χάμω και πρώτος εγώ παλεύω μαζί τους, τα ράσα τέκνο μου δεν κάνουν τον Παπά, πρέπει να δίνεις, να ρίχνεις ιδρώτα για την κοινότητα για να μπορείς να πείς ότι προσφέρεις κάτι στη νέα γενιά"
Παρασκευή, πρωί. Αγιασμός στο σχολείο και προετοιμασία για το τελετουργικό της Μαμούλαινας. Μιας σχεδόν ξεχασμένης παράδοσης που επιζεί αποκλειστικά στους Χοντροπόντους.
Ο Παπα Θανάσης φοράει την Τίμια Ζώνη, φτιαγμένη (σύμφωνα με το έθιμο) από την Άγια Κάπα. Στο κούμπωμά της υπάρχει κρεμασμένος ένας ξύλινος σταυρός. "Συμβολίζει τα θεία πάθη, το Σταυρό του μαρτυρίου του Θεανθρώπου". Τα παιδιά που θα συμμετάσχουν στο τελετουργικό γδύνονται. Το κρύο δεν τους ενοχλεί. Τους δίνει δύναμη η πίστη. Κάνουν το σταυρό τους και ένα ένα σκύβουν μπροστά στη ζώνη του Παπα Θανάση. Αυτός ακουμπά το σταυρό πάνω στην πλάτη του κάθε παιδιού και εκείνο σκυμμένο, μπουσουλώντας κάνει πέντε έξι βήματα, αναπαριστώντας την πορεία του Θεανθρώπου στον Γολγοθά.
Με το τέλος του εθίμου ο Παππάς ντύνει τα παιδιά και τα κερνάει λουκουμάκια. "Και του χρόνου! Άξιοι!" Φωνάζει όλο το χωριό.
Μέρες χαράς, μέρες μυσταγωγίας. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι προσπαθούν να αγγίξουν το Θείο. Και τηρούν τις παραδόσεις. Οι παραδόσεις που κάνουν τον Έλληνα ΈΛΛΗΝΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου